De worsteling met het verdriet en de onmacht na het overlijden van m'n 2 jongste kinderen maakt me sterker, nog steeds, het dwingt me om creatief te zijn. Dit levenspad had ik nooit voor mezelf gekozen, maar nu het er is, wil ik het bewandelen en er iets moois van maken. Tijdens de workshop Vedic Art die ik de voorbije weken meedeed ontstond in verschillende fasen deze uil. 1/twee slangenogen, in een visieuse cirkel, op zoek naar puurheid 2/hij spartelt en danst, hij spuwt vuur tot in mijn ziel, innerlijke
strijd 3/een droevige uil, dat rauwe diepe verdriet, wachtend op de maan. Met dank aan Karolien van 'op eigen vleugels' voor de fijne&rustgevende schilderdagen. (canvas/acryl/30x40cm)